IJsland 24/7 SURF
Wat zou jij doen als je 24 uur per dag zou kunnen surfen? Zou je gaan slapen als de klok 12 uur ‘s nachts slaat? Of zou jouw klok gezet worden op de getijden van de zee? In IJsland schijnt zomers de zon het klokje rond. De locals hebben slaapproblemen wanneer er ‘s nachts zoveel licht is, maar kunnen altijd nog gaan surfen. Het najaar loopt in IJsland gelijk aan de lichturen die wij hier in Nederland gewend zijn: zonsopkomst om 8:00 uur ‘s ochtends en zonsondergang om 18:00 uur ‘s avonds. Genoeg tijd dus voor Team O’Neill om IJsland eens grondig te exploreren.
O’ Neill begeeft zich op een pad naar het ondenkbare met een hun nieuw gevonden ‘Unreasonable’ filosofie. Geen zee is te koud, geen berg is te hoog en geen golf is te heftig. Genieten van de surfsport zonder grenzen, daarvoor reisden O’Neill teamriders Dominga Valdes, Keith Marcantuoni, Jack Verbraeken en Niels Musschoot, samen met Wouter Struyf, Tim Mizee, Jelle Mul en Michael Schmitz eind september af naar IJsland. Op zoek naar die ene unieke golf tussen de ijsschotsen.
De trip begon met de nodige spanning. De gehele crew, behalve Michael, stond al bij de incheck balie op Schiphol. Michael was op dat moment nog op zoek naar zijn nieuwe longboard dat in de buurt van Amsterdam afgeleverd was. Ternauwernood bereikte hij, met surfplank, de luchthaven en kon het voltallige team zich aanmelden voor de vlucht en de boardbags inchecken. De vraag was nog even of de veel te zware boardbags, ruim 35 kilo polyester en rubber per stuk, meekonden, maar na enig onderhandelen was het uiteindelijk geregeld en kon er geboard worden.
Tijdens de vlucht met Icelandair kreeg de groep al een voorproefje van wat ze te wachten zou staan, een artificieel Noorderlicht en mooie quotes over IJsland sierden de binnenkant van het vliegtuig. Na slechts drie en een half uur vliegen werd de landing ingezet in een volledig andere wereld. Het koude en onontdekte land heeft een uitgestrekte kustlijn van 4970 kilometer. Voorafgaand aan deze surftrip had het team uitgebreid research gedaan naar de surfmogelijkheden in IJsland. Rondom het gehele eiland vind je diverse surfspots. Veel van deze spots zijn nog zeer onbekend. De westkust heeft diverse point- en beach breaks. Gewapend met een dik wetsuit is er een golf voor elk niveau te vinden; van holle en heftige omstandigheden tot kleine beginnersgolven.
Direct na aankomst werd gekozen om naar de dichtstbijzijnde surfspot, ‘The Rock’, te rijden. Eenmaal daar aangekomen zagen Niels en Keith de mogelijkheid om het water in te duiken. Het was een kleine maar holle slab. Deze frisse duik bleek echter pas de eerste impressie. Tijdens de sessie kwamen ze in contact met twee Canadezen afkomstig uit Vancouver. Zij vertelden over het zuidelijker strand en de spot ‘Sandvik’. Vermoeid van de reis en de eerste surfsessie begaf het team zich naar de eerste slaapplaats in Reykjavik.
Ondanks de vermoeidheid wilde het team deze eerste avond per se het Noorderlicht bekijken. De Aurora Forecast-app gaf namelijk aan dat het Noorderlicht die avond een hoge activiteit zou hebben. In de huurauto’s reden ze een stuk uit de stad om het in volle glorie te aanschouwen. Eenmaal op de plek van bestemming was het een kwestie van afwachten. Een aantal uur later opent Dominga haar ogen, kijkt op haar horloge en ziet dat het inmiddels 2:00 uur ‘s nachts is. Alle mannen zijn in de auto in slaap gevallen. Niemand heeft z’n ogen open kunnen houden en door de bewolking was er nog steeds geen Noorderlicht te zien. De volgende ochtend werd duidelijk dat ze op de verkeerde plek op het Noorderlicht hadden staan wachten, de bewolking was op andere plekken op het eiland een stuk minder en daar was het lichtspektakel duidelijk te zien geweest.
De surfers, cameracrew en metgezellen vertrokken de tweede dag al vroeg in de ochtend om de zoektocht naar golven te hervatten. De swell was flink afgenomen en er werd gekozen om af te reizen naar het strand dat de dag ervoor door de Canadese surfers was aangeraden. Vijf uur duurde de reis naar de andere kant van het eiland. Dit kwam niet alleen doordat het maar niet wilde stoppen met regenen, maar ook doordat Wouter, Tim en Jelle om de tien minuten wilde stoppen om mooie beelden te schieten. Zij waren zo stoked om het betoverende landschap vast te leggen, dat tijd er niet meer toe deed. Na een lange rit kwam het gezelschap aan bij heup tot schouder hoge golfjes. Veel meer dan dit ging het helaas niet worden. Ze moesten er het beste van maken en besloten een sessie te wagen. Daarna was de verhuurmaatschappij de volgende stop, daar kon het O’Neill team de Arctic trucks en tenten ophalen; de nieuwe basisuitrusting voor de daaropvolgende dagen.
Vanwege de heftige wind en het onstuimige weer besloot de crew op de derde dag naar de oostkust te trekken. Onderweg passeerden zij diverse IJslandse natuurwonderen, zoals een van de grootste watervallen en gletsjers. Dit betekende wederom vele malen stoppen voor mooie kiekjes. Eenmaal aangekomen op de plek van bestemming vonden zij de eerste spot gelegen op een vulkanisch zwart zandstrand. Het verschil tussen de west- en oostkust was hier goed te zien. In een naastgelegen rivier stroomde het ijskoude bergwater en stukken ijsschotsen van de gletsjer de zee in. Het water zag er erg koud uit.
Het team had zich hier echter goed op voorbereid; dikke 6/5/4mm hooded wetsuits plus schoentjes en handschoentjes verschenen uit de achterbak van de 4×4 trucks. De kou in het water bleek mee te vallen, alleen de open gezichten voelden bevroren aan. Er was geen surfer in het water te vinden, enkel een paar verdwaalde zeehonden die de surfers vergezelden. Hier was de crew voor naar IJsland gekomen; een serene surfsessie tussen de ijsschotsen. Puur genieten. Dat genieten was wel snel over toen de surfers weer op de kant stonden, het omkleden was het meest koude gedeelte van de surfsessie. Uit het natte wetsuit, in de nat,geregende kleren.
Na deze sessie daalde het team af naar het zuiden, waar zij de tenten opzette, een kampvuur stookte en zich klaar maakte voor de nacht die hen te wachten stond. Het kookstel dat het gezelschap met zich meehad bleek echter geen gas meer te bevatten. De worstjes, hamburgers en marshmallows moesten dus op stokjes boven het kampvuur garen: back to basics. Net voordat iedereen eindelijk wilde gaan slapen, kwam Keith aangerend met de mededeling dat het Noorderlicht goed te zien was. Iedereen sprong enthousiast uit zijn of haar tent om dit mooie natuurverschijnsel te zien. Bepakt in vijf lagen kleding bracht iedereen vervolgens de nacht onder de sterren door.
Dag vier bracht veel surf. De gehele dag werd er goed gescoord terwijl Wouter en Tim al snotterend aan de kant de beelden vastlegden. De vastberaden mannen hadden de dagen hiervoor constant in de regen gestaan en begonnen beiden ziek te worden. De beslissing om die avond een hostel te nemen om zo alle natte wetsuits en gear te laten drogen werd dan ook goed ontvangen. Het hele hostel hing vol met druipende spullen.
Fotograaf Wouter sloeg de volgende ochtend zijn grote kaart open en besloot, in samenspraak met de groep, surfspot ‘Thorli’ te gaan bezoeken. Thorli is een van de beste surfspots van IJsland met een lange rechtse point. Terwijl het team op de kant de spot stond te verkennen, kwam er een monsterset binnen rollen. Iedereen moest even slikken. Maar Niels, Keith en Jack besloten snel het water in te gaan. Niels en Keith kozen ervoor om recht voor de peak uit te peddelen, Jack ging een stukje om. Dominga en Michael keken het eerst nog even aan en stonden aan de kant het tafereel te bekijken. Een lokale surfer voegde zich bij hen op de kant en uitte zijn bezorgdheid over Keith en Niels: “They are in the wrong spot! They will drown if they get that set on their head!”. Gelukkig kwam het tweetal zonder schrammetje achter in de line-up. De rechtse point gaf mooie hoge sets, en terwijl de drie jongens in het water golf na golf wisten te pakken, besloten Dominga en Michael zich bij hun te voegen. En wat bleek? Zelfs de weergoden werkten eventjes mee, de zon kwam tevoorschijn en de cameracrew legde de surfers vast op de overhead golven. De armen waren moe en de surfers voldaan, dit was wel de meest epic sessie van de trip. Tijd om richting het laatste hostel te gaan.
Het onstuimige weer zorgde ervoor dat iedereen zijn spullen doorweekt waren. Vandaar dat Dominga en Michael de dag voor vertrek het tot hun missie maakten om alle spullen droog mee naar huis te krijgen. Om beurten hielden zij shifts bij de droger. Tja, die boardbags waren op de heenweg al veel te zwaar, laat staan wanneer er nog eens 16 natte wetsuits, acht drijfnatte jassen en vier doorweekte onderbroeken in de tassen gepropt moesten worden. Met de natte gear eindelijk droog en genoeg selfies met het rauwe landschap op de achtergrond op Instagram was het tijd om te vertrekken. Op de terugweg naar Brussel kon het team nog een laatste keer genieten van het Noorderlicht. Het artificiële in het vliegtuig wel te verstaan. De zoektocht naar ‘Unreasonable’ surf en overweldigend natuurschoon was, ondanks de kou en nattigheid, meer dan epic. IJsland heeft met de juiste voorbereidingen en een goed wetsuit een hoop te bieden.
