Joost Endlich: De Indo Connectie

Als er één Nederlandse surfer is die dagelijks perfecte golven tot zijn beschikking heeft, dan is het Joost Endlich (39) uit Heerhugowaard.. Enkele jaren geleden verruilden Joost en zijn vrouw Marieke de Hollandse grauwheid voor het tropische Bali om gedurende een jaar een hostel te runnen. Inmiddels zijn ze de trotste eigenaren van de onlangs uitgebreide Ombak Bagus Homestay in Canggu, kregen ze in september vorig jaar hun eerste dochter en zijn ze een compleet nieuw leven begonnen in het tropische surfparadijs. Het goede nieuws voor ons is dat Joost zijn accommodatie en lokale surfkennis maar wat graag deelt met (Hollandse) surfers. Het merendeel van de Hollanders die naar Bali afreizen om te surfen belanden op enig moment met Joost in een perfecte line-up. Tijd voor een nadere kennismaking met de Hollandse Indo connectie.

Foto’s: Martin de Back, Marieke de Back, In Water Pictures, Errol Vaes

Om bij het begin te beginnen, hoe kwam je met surfen in aanraking?Net als vele andere Nederlandse surfers van mijn generatie liggen mijn roots in het windsurfen. Vanaf mijn zesde maakte ik mijn eerste meters. Eerst deelde ik samen met vriendjes een setje, maar nadat ik genoeg gespaard had kocht ik mijn eigen plank. Begin jaren ’90 begonnen we tijdens windstille momenten te surfen, gewoon op een windsurfplank met een spanband als leash. Met de tijd groeide mijn interesse en op een gegeven moment zijn mijn broer Maarten en ik op zoek gegaan naar een echt surfboard. Mijn broer eindigde met een 6.0 Local Hero en ikzelf met een 7.0 Lazy B, een erg hip board indertijd.

Alleen nog in Nederland of gingen jullie ook naar het buitenland?

De basis legden we in Nederland, maar als snel lonkte het buitenland. Mijn eerste surftrip was met mijn broer naar Normandië tijdens de herfstvakantie. Met de wagen van mijn moeder vertrokken we voor een lang weekend. Tentje mee en gaan. De golven waren niet hoog, maar het was wel een eerste kennismaking met ‘echte’ golven. Ik kan me nog herinneren dat het ’s nachts vroor dat het kraakte waardoor we van pure ellende maar rond zijn gaan rijden met de verwarming vol aan. De volgende dag natuurlijk ziek als een hond en op de weg terug nog over een uit een auto geslingerd lijk gereden. Kortom, om meerdere redenen een memorabel weekend.

De eerste keer in golven van formaat was tijdens de volgende trip naar Zuid Frankrijk. In mijn oude Opel Kadet van 1000 gulden reden we naar Hossegor. In mijn herinnering hebben we toen enorme bakken gesurft, maar het zal ongetwijfeld niet meer dan net aan overhead geweest zijn haha… Vanaf dat moment verschoof de focus in elk geval definitief van windsurfen naar surfen.

Voor veel surfers in Nederland ben je geen onbekende vanwege je activiteiten in de Hollandse surfscene. Hoe kwam je daar ingerold?

De surfscene in Nederland was hard aan het groeien en Matthijs van der Velden begon op een gegeven moment met surfholland.nl. Ik begon wat dingetjes voor hem te doen en later ben ik met Beauregard Goezinnen een surffit programma gaan draaien tijdens de wintermaanden. In die hoedanigheid kwam ik in contact met Michael Schmitz die toen net met de Benelux Surfing Association wedstrijden ging organiseren. Ook de HSA, die op dat moment een beetje op zijn gat lag, werd rond die tijd nieuw leven ingeblazen door Hans van der Broek.

Hij vroeg ons het Nederlands team klaar te stomen voor de Eurosurf. Later zijn we ook nog betrokken geweest bij het jeugdteam en zijn we zelf wat dingen gaan organiseren. In Noord-Holland hebben we bijvoorbeeld een paar King for a Day surfdagen georganiseerd en met de Petten boys organiseerden we een special event  in de wintermaanden. We wachten dan net zo lang tot we de beste condities hadden om lekker te knallen.

Verdiende je full time je brood met die activiteiten?

Nee dat niet, ik had samen met mijn vader een bedrijf in sales marketing. We deden onder andere de sales voor het magazine van Peugeot  en voor het kunstblad Nederland Tableau. Wel deden we op een gegeven moment samen met Matthijs Surfholland en later Ski- en Snowholland. Toen mijn vader met pensioen ging besloot ik om de zaak niet in mijn eentje voor te zetten. Marieke zat op dat moment ook al een tijd bij hetzelfde bedrijf en was net als ik toe aan iets nieuws.

Toen kwam Bali in the picture?

Ik was inmiddels met Ivo Engels in aanraking gekomen die samen met zijn vrouw Loekie de homestay Ombak Bagus in Bali was begonnen. Ik leerde Ivo kennen via Surfholland en in 2007 belanden Marieke en ik bij hem op Bali. We bleven contact houden en zagen elkaar weer in 2008 op het strand tijdens de Domburg Classic. Hij vertelde dat ze weer terug naar Nederland wilden en iemand zochten om in Bali de toko te runnen. Marieke en ik waren als gezegd toe aan iets nieuws en dus besloten we onze spullen in Nederland te verkopen en het een jaar te proberen.

En dat beviel.

We zagen het wel zitten om op Bali te wonen. Aangezien Ivo en Loekie misschien nog terug wilden gingen we er voor een jaar heen en zouden we wel zien wat er van kwam. Dat eerste jaar hielp ik mijn vader ook nog om het bedrijf af te bouwen. Ik hield er dan ook aparte werktijden op na. ’s Ochtends bemoeide ik me met de homestay en van twee uur ’s middags tot een uur of elf ’s avonds was ik in de weer met mijn pa. In die tijd hadden we thuis ook nog geen internet dus ik bracht veel tijd door in internetcafe’s. Desondanks beviel het leven op Bali ons erg goed dus toen Ivo en Loekie aangaven niet meer terug te willen keren besloten wij Ombak Bagus over te nemen.

Zijn jullie op dezelfde voet doorgegaan met het bedrijf?

Ivo en Loekie hadden de zaak goed op de rails gezet. Wij hebben de grote lijnen aangehouden en deze verder uigebouwd. Belangrijk voor ons is dat we veel aandacht voor onze gasten hebben om hun bezoek aan Bali zo prettig mogelijk te maken. We pikken mensen op van de airport, regelen, als daar behoefte aan is, brommers of ander transport en geven tips over dingen die de moeite waard zijn om te bezoeken of bezichtigen. De meeste mensen komen met een soort plan van wat ze willen en wij geven daar dan invulling aan. Als je slechts beperkt de tijd hebt, is het natuurlijk zonde om het wiel opnieuw uit te vinden. Wij hebben zo’n beetje ieder plekje op het eiland bezocht en elk restaurant geprobeerd dus we weten de weg.

Zijn je gasten overwegend surfers?

Hoewel er genoeg gasten zijn die niet surfen bestaat het merendeel, ik denk zo’n 75%, uit mensen die willen leren surfen of op zoek zijn naar geschikte spot. Je kan bij ons dan ook surftrips boeken waarbij ik je meeneem naar surfspots die bij je niveau passen en ik advies geef over hoe je de spot het beste kunt surfen en waar je op moet letten. Inmiddels heb ik zoveel spots gesurft dat ik goed weet waar het die dag het beste is of wordt. Het enthousiasme van mij en de andere gasten werkt in de praktijk ook aanstekelijk. Regelmatig hebben we gasten die bijvoorbeeld komen om cultuur op te snuiven die worden aangestoken met het surfvirus en vervolgens de zee niet meer verlaten.

Inmiddels heeft Ombag Bagus een flinke upgrade gekregen, vanwaar die veranderingen?

Tot voor kort kregen we voornamelijk backpackers over de vloer en dat had vooral te maken met de accommodatie, die was op die groep gericht. We willen echter ook gezinnen en mensen die wat meer luxe zoeken bedienen dus hebben we het aangrenzende stuk grond erbij gekocht en daar luxe villa’s op gebouwd. We zijn nu twee mooie kamers rijker met uitzicht over de rijstvelden en, niet onbelangrijk een zwembad!

Dat was zeker een flinke onderneming?

Het was inderdaad een hectisch jaar met de bouw van het nieuwe gedeelte. Bovendien hebben we afgelopen jaar ook onze dochter Roos Wayan (Wayan is de Balinese naam voor eerstgeborene) gekregen. Gelukkig viel het aantal kopzorgen van de bouw alles mee. En, anders dan bijvoorbeeld in Nederland, is bouwen hier niet zo’n luidruchtige toestand. Het meeste gebeurt met de hand en zware machines komen er niet aan te pas. Wel zo prettig als je kind ligt te slapen.

Hoe bevalt het leven in Canggu?

Het bevalt super. We zitten op een geweldige locatie in een typisch Balinees straatje, midden tussen de bevolking, grenzend aan de rijstvelden. Het is hier nog lekker rustig, de kippen scharrelen rond, een keer in de week wordt er een dik varken in de straat uitgelaten, de satéman maakt zijn rondje op de scooter en op het plaatselijke voetbalveld trappen ik en de gasten regelmatig een balletje mee. Je krijgt hier echt het authentieke Balinese leven mee terwijl je met de brommer ook zo in Kuta bent voor een beetje afwisseling en nightlife. Club Skygarden met zijn gratis drankuurtje is wat dat betreft berucht. Maar het belangrijkste is natuurlijk de goede surf op nog geen vijf minuten.

Hou je in de praktijk nog wel tijd over om een beetje te surfen?

Surfen doe ik in principe elke dag en ook Marieke heeft inmiddels de smaak goed te pakken. Mijn home break is Canggu, met als ‘kantoor’ Mandira Cafe. Canggu heeft vele opties, zodat elk niveau met elk getij hier uit de voeten kan. Zowel in de regenperiode als in het droge seizoen. De ochtenden zijn hier het beste, omdat in de loop van de dag wel een windje op kan steken die aan het einde van de dag vaak weer gaat liggen. Meestal pakken we ’s ochtends een sessie op Canggu, om daarna naar de Bukit (Uluwatu, Padang, Bingin) te rijden en in het regenseizoen zijn spots als Serangan, Keramas en Nusa Dua aan de beurt. Alle spots, op een paar na, liggen eigenlijk binnen een uurtje rijden van Canggu.

Wat is je favoriete golf in Indo?

Mijn favoriete golf is toch wel de linkse reef break op Canggu en de inside van The Old men als het echt hoog is. Ook Racetracks op Uluwatu met laagwater is helemaal super. Maar eigenlijk reis ik naar elke spot op het eiland als ik denk dat het daar het beste is. Alles voor een goede golf, zelfs al heb je een lekkere break bij je huis. Ik probeer, als het even kan, wel in een lege line-up terecht te komen, wat mij eigenlijk heel goed afgaat. Je kunt in Bali, ondanks dat het zo’n populaire surfbestemming is, nog steeds epic scoren zonder al te veel mensen om je heen! Buiten Bali is een trip naar G-land en Panaitan eiland zeer aan te raden. Beiden locaties met een zeer mooie omgeving en perfecte golven. Voor onszelf staan trips naar de Mentawai eilanden, Roti en Sumbawa nog zeer hoog op het verlanglijstje. Met het hele jaar door gasten over de vloer en een baby valt het alleen niet mee om tijd en ruimte te vinden voor een dergelijke trip. Gelukkig verveelt de lokale break nog geen moment.

Geen last van heimwee zo te horen.

Nee, we voelen ons echt thuis en het verveelt geen moment. Ik heb mijn gezin hier en nog altijd veel contact met Nederland. Bovendien krijgen we veel vrienden en bekenden over de vloer. Ik lig regelmatig met vrienden en kennissen uit Nederland in het water. Maar in plaats van slappe meuk in dikke wetsuits surfen we perfecte golven in boardshorts. Bagus!