Leven Aan De Golfo Dulce
Sinds twee jaar wonen Jord Fortmann en zijn vrouw Femke Bol in Costa Rica. als gastheer en -vrouw zijn ze verantwoordelijk voor de dagelijkse gang van zaken Bij Rancho Burica in Punta Banco, een klein surfparadijs aan de kust van de Golfo Dulce. met de verhuizing van een Camper Bij F.A.S.T. op Scheveningen naar een tropisch paradijs kwam een lang gekoesterde wens uit. elke dag Surfen in Boardshorts, op diverse spots en telkens andere boards is misschien wel de ultieme surfersdroom.
Tekst: Jord Fortmann Beeld: Harley Rios, Angelo Regalbuto & ranchoburica.com
Met veel plezier hebben we de afgelopen jaren gereisd. Iedere winter gingen we op zoek naar goede surf en een ontsnapping aan het gehaaste leven in Nederland (en de slechte surf). Al die jaren hadden we een droom om ooit een plek te vinden waar we het jaar rond zouden kunnen wonen en werken, maar dan met goede surf voor de deur en voldoende tijd om er van te kunnen genieten.
Rancho Burica is een klein toeristisch bedrijfje op een paradijselijke plek. Pal aan het strand van de Pacific in Punta Banco staan een aantal cabina’s en een klein restaurantje voor de gasten. Eigenaar van de Rancho is een vriendengroep uit Rotterdam. Eén van die gasten is mijn neef. Vanaf de start eind ‘98, ik was toen een jaar of 12, droomde ik al om er naartoe te gaan. Nadat we er een aantal jaar geleden als toerist te gast waren, wisten we het zeker: hier zouden we ooit willen leven.
Uiteraard waren we niet de enigen die een job als manager van zo’n paradijsje wel zagen zitten. Na enig lobby werk stonden we echter op de lijst van mogelijke kandidaten. Leuk natuurlijk, maar ondertussen ging ons leven verder. We bleven werken en reizen, maar langzaamaan waren we een beetje klaar met dat nomaden bestaan. Je moet toch telkens weer opnieuw beginnen met na je trip het leven en je werk weer op de rit te krijgen. Inmiddels woonden we in een camper op F.A.S.T in Scheveningen en werkte ik als surfinstructeur. Juist toen we besloten hadden een trip naar Australië te gaan maken om ons geluk daar te beproeven kregen we een belletje van Frank van de Ruit, een van de eigenaren van Rancho Burica. We mochten het gaan doen, de Rancho runnen. Onze droom kwam uit. Minimaal een jaar zouden we in boardshorts doorbrengen, leven in de jungle en surfen tot we erbij neervielen. Dat was vorig jaar zomer.
De Golfo Dulce is een ware parel voor surfers. De diepe baai aan de Pacific pikt veel swell op en heeft, dankzij het kustverloop, een ongekende potentie in de vorm van pointbreaks, riffen en strandjes die met de juiste omstandigheden top surf opleveren. Punta Banco, waar de Rancho zich bevindt, ligt aan het begin van de baai. Het is zuid west georiënteerd waardoor het naast de perfecte zuid swells ook deining die meer uit het westen komt oppikt. Omdat het relatief ver de zee in steekt, zijn de golven er vaak net even wat hoger dan op de breaks dieper in de baai. Het allermooiste: de beste golf van Punta Banco ligt letterlijk in onze voortuin. Het rif voor de deur levert een fijne linkse, en af een toe een verassend goede rechtse, met een duidelijke channel. De spot is met elk getij te surfen al is laag water bij een stevige swell een flinke uitdaging. Echt een super constante wereldbreak is het niet, het kan variëren van holle zuigers tot tamme cruisers. Maar omdat je er bovenop zit en er zelden iemand in het water ligt pak je al die goede momenten mee en is het een ideale uitvalsbasis. Is de swell lager dan is er even verderop nog een rif/strandje waar je goed uit de voeten kunt.
Wanneer de zuid swells echt goed in kicken begint het voor de deur uit te closen en is het tijd om op de crossmotor (met 2 Mad Max surfrekjes) te springen. Zo’n zeven kilometer verder de baai in ligt misschien wel de beste spot van Costa Rica. Pavones is een van de langste golven ter wereld, een bijna mechanische linkse die op goede dagen ritten oplevert van honderden meters. Afhankelijk van het getij en de swell varieert de golf van een pure racetrack, tot een heerlijke cruiser. Niet geheel verwonderlijk is het op zulke dagen, wanneer een vette zuid swell lange lijnen de baai in pompt, behoorlijk druk. Zelf surf ik er eigenlijk alleen als het echt los gaat, aangezien de golf dan optimaal werkt en de ritten het lange wachten en de frustraties van een overbevolkte line-up meer dan compenseren. De laatste sectie van Pavones is overigens de ultieme longboard golf, ideaal voor het betere noseride-werk, en daar is de crowd een stuk minder. Verder de baai in liggen nog zeker zes breaks die allemaal werken als Pavones afgaat. Stuk voor stuk mooie pointbreaks, maar dan zonder de hysterische drukte. Op de juiste dag meer dan de moeite waard. Om het af te maken, en omdat je af en toe ook wel eens lekker naar rechts wilt, heeft de overkant van de baai een vergelijkbare set-up, maar dan met rechtse golven. Met een bootje vaar je in een half uur naar het Peninsula de Osa met als bekendste break Matapalo. Ook aan deze kant van de Golfo Dulce vind je vanaf de kop tot verder in de baai verschillende pointbreaks. Van heftige barrels, tot mellow longboard cruisers. De boot trip zelf is trouwens al de moeite op zich. Onderweg is het goed vissen en met een beetje mazzel zie je dolfijnen of zelfs walvissen, blijft ook wel bizar.
Wilt u nog meer weten over deze bestemming? Dan kunt u het gehele artikel lezen in Six surf magazine 2014 #2. Mocht je dit magazine gemist hebben dan kun je deze bestellen in onze webshop. Voor het gemak kun je ook abonnee worden zodat je geen nummer meer hoeft te missen!
