Reisverhaal: Het Noord-Franse Vendee

Frankrijk, altijd maar Frankrijk. Wie op zoek is naar een beetje serieuze surf kan er niet omheen. Het is nu eenmaal de dichtstbijzijnde locatie met goede golven voor ons surfers van de Lage Landen. De pelgrimstocht richting Biarritz en Hossegor is een verplicht nummer voor elk zichzelf respecterende Hollandse surfer. Maar Frankrijk is meer dan Les Landes. Met goede golven in het vooruitzicht besloot een groepje Domburg-locals eens wat anders te proberen. De keuze viel op het Noord-Franse Vendee, een regio met meer variatie aan breaks en bovendien legere line-ups dan het geijkte Zuid-Frankrijk.

Tekst: Kasper Boonstra
Beeld: Danny Bastiaanse

Vrijdagmiddag krijg ik op mijn werk een telefoontje. Het is mijn surfmaatje Olof ‘Slachter’ Sinke. Hij heeft zojuist de voorspellingen voor Frankrijk gecheckt en weet het zeker: het gaat af! De hoogste tijd voor een hit and run. Ik hoef niet lang na te denken en ben erbij. Na nog wat heen en weer bellen, afspraken verzetten en excuses verzinnen richting de baas is ook vriend en fotograaf Danny ‘Spons’ Bastiaanse van de partij. De volgende dag graai ik mijn spullen bij elkaar: surfboards, extra wetsuit voor als het stiekem toch wat kouder is dan verwacht, en als altijd wat pakken lekkere koffie, want die hebben ze niet in Frankrijk. Diezelfde nacht sta ik opgewonden uit mijn keukenraam te staren in afwachting van Olof. Een uur later dan gepland rolt hij eindelijk mijn straat in.

WEER EENS WAT ANDERS
We zijn er nog niet over uit waar de reis heen zal gaan, maar de voorspellingen voor heel Frankrijk zien er veelbelovend uit. Dinsdag 1,8 meter met 16 seconden, zonnig met een zuchtje offshore wind en vijf donkere sterren op Magicseaweed. iPhones worden gecheckt, Wannasurf wordt doorgespit en de Stormriders Guide biedt uitkomst. Op het punt waar de autoroute opsplitst in een weg naar Noord- en Kasper Boonstra één naar Zuid-Frankrijk, valt de beslissing. We gaan richting Les Sables d’Ollone, met spots als de pointbreak La Sauzaie en de barrelende beachbreak Bud Bud. Het is een gok, maar weer eens wat anders dan het voor ons overbekende zuiden. De rit zal in totaal maar zo’n acht uur in beslag nemen, vier uur minder dan naar Hossegor. terwijl Danny als een opgekrulde kater op de achterbank ligt te pitten, proberen Olof en ik de geheimen van het navigatiesysteem te ontrafelen. Het succes van een roadtrip valt of staat met een bijrijder die bij kennis blijft en bovendien nog wat te melden heeft. Olof blijkt een goeie. Onze conversaties gaan over (in chronologische volgorde): trips, geloofsovertuigingen, vrouwen, seks, het heelal, piramides, complottheorieën, stilte, opnieuw vrouwen en relaties. tijd voor een pitstop. Na een dieet van ranzige koffie en wegrestaurantvoedsel vervolgen we onze weg richting Les Dunes waar Olof een goed adresje weet.

EERSTE SESSIE
Bij aankomst schijnt de zon al, de vlaggen hangen stil en de spanning is voelbaar. Wanneer we bij Les Dunes over de duinen stormen worden we getrakteerd op een lege line-up met overhead surf. Les Dunes staat bekend als een longboardspot en Waar de autoroute opsplitst in een weg naar Noord- en Zuid-Frankrijk, valt de beslissing. We gaan richting Les Sables d’Ollone, met spots als de pointbreak La Sauzaie en de barrelende beachbreak Bud Bud.het ziet er ook redelijk mellow uit. We besluiten eerst accommodatie te regelen en daarna La Sauzaie en Sauveterre te gaan checken. Het adresje van Olof blijkt een misser, maar binnen vijf minuten hebben we een hotel gevonden waar de vriendelijke eigenaar ons een chille studio toewijst en ons ook nog eens een dikke korting geeft. Met de efficiëntie van een legerdivisie ruimen we de auto leeg en prepareren onze boards voor een eerste Vendee-sessie. La Sauzaie loopt nog niet dus we knallen gelijk door naar Sauveterre. Sauveterre is gelegen in een loofbos met een parking waar het ‘s zomers volgens mij een waar circus moet zijn. Een paar vriendelijke locals zijn niet te beroerd om ons te vertellen waar we exact moeten zijn. Het is even inkomen na zo’n lange rit en maanden surfen op Nederlandse slop, maar na een half uurtje zitten we er helemaal in en hebben we de spot door. De beachbreak begint steeds beter te lopen en we hebben een super begin van onze trip met lange ritten die uitlopen in een holle shorebreak. Na deze sessie rijden we snel door naar St. Gilles Croix de Vie om daar nog een sessie te doen voordat het veel te snel alweer donker wordt. Het weer is geweldig en de golven zijn nu al erg goed terwijl dit toch één van de mindere dagen zou zijn. En het is ondanks dat het weekend is opvallend rustig. De paar locals die er in liggen zijn bovendien bijzonder relaxed. Na een goeie pizza van een halve meter doorsnede in de lokale pizzeria glijden we rond een uur of acht in een diepe coma.

VEELZIJDIGE VENDEE
Het is opvallend rustig in deze regio. De line-ups zijn bijna leeg en regelmatig verdubbelen we de crowd wanneer we met zijn drieën uitpeddelen. De surfers die erin liggen zijn allemaal super chill, ze lachen, maken een praatje en geven je echt het gevoel dat je welkom bent. Het gemiddelde surfniveau is bovendien een stuk minder hoog dan in Zuid-Frankrijk, wat meer golven voor ons betekent. De Vendee is in alles anders dan Les Landes. Het landschap is afwisselend, met mooi Franse dorpjes, volop cultuur en schitterende natuur. Het belangrijkste voor ons is echter de grote variatie aan breaks waar je hier uit kunt kiezen. Heftige beachbreak barrels op Bud Bud, lange reefbreaks en uitgestrekte stranden met meerdere goede peaks op Sauveterre en Les Dunes, de mega lange pointbreak van La tranche sur Mer en als klap op de vuurpijl de superspot La Sauzaie, bekend van de vele WQS-wedstrijden. Voor de liefhebbers van het meer stadse gevoel is er bovendien nog de bruisende boulevard van Les Sables d’Olonne, een soort Biarritz-achtig stadje, met nog verrassende goede golven.

We surfen voornamelijk op Bud Bud, Sauveterre en La Sauzaie. Bud Bud is een krachtige beachbreak met stevige barrels die op een goede dag zeker niet onder doet voor Hossegor. We hebben hier een aantal goede sessies met heftige barrels, gemene wipe-outs en gebroken leashes. Er zijn meerdere peaks en als je even goed kijkt in plaats van je als een schaap bij de menigte te voegen, kun je vaak een peak helemaal alleen voor jou en je vrienden hebben. Bovendien een erg goede spot om foto’s te schieten omdat de golven lekker dicht op de kant breken.

La Sauzaie is al jaren een spot op de WQS. Geen wonder, het is net een arena waar je vanaf een soort verhoging de surf kunt checken, het ligt middenin een dorpje en er is volop parkeergelegenheid. De golf loopt op een met wier begroeid rif, heeft meerdere peaks met barrelsecties, holle insides en mooie wanden. Lekker veelzijdig dus en een topspot om te surfen. als de golven wat hoger zijn is het alleen lastig wegkomen uit de impactzone en doe je er soms beter aan over de rotsen eruit te klimmen en naar de channel terug te lopen.

Sauveterre is ook al zo veelzijdig. De spot bestaat uit twee goede reefbreaks, een hele lange Lafitenia-achtige en nog een iets heftigere, maar wel iets kortere rechtse, en meerdere beachbreaks. Sauveterre houdt flinke bakken en door de verschillende spots loopt er op elk getij wel iets. Hier scoren we een paar keer lange, cleane, Indo-achtige lijnen met slechts een handjevol anderen. Het is een flink eind peddelen tussen het rif door, maar wanneer je eenmaal met droog haar achterin ligt, is het de moeite zeker waard.

LEKKERE SLEUR
De voorspellingen komen meer dan uit en het duurt dan ook niet lang om in die heerlijke sleur terecht te komen. Elke dag vroeg opstaan, tot de conclusie komen dat het wederom windstil en zonnig is, ontbijtje, spots checken, lange ochtendsessie, lunchen in de zon en dan weer surfen tot de zon ondergaat. De dagen eindigen standaard met een flink avondmaal en koude pils om vervolgens compleet uitgeput al vroeg weer out te gaan met de wetenschap dat het morgen weer raak is. Soms kan het leven zo simpel zijn.De laatste drie dagen worden we vergezeld door nog eens vier maten uit Vlissingen. De dag dat ze arriveren is de swell voor het eerst wat minder. typisch geval van: you should have been here yesterday. Dat neemt niet weg dat er nog prima te surfen is en met zeven Hollanders in het water voelt het haast als thuis. We wisselen elkaar af met fotograferen, wat ook Danny de mogelijkheid geeft zijn spons uit te laten.

Na nog eens één van onze beste sessies op La Sazuzaie is het alweer de laatste avond van de trip. We besluiten de sleur te doorbreken en ons in het nachtleven te storten. Na een veel te kleine maaltijd in een quasi-chique restaurant, waar we vooral heel moeilijk aangekeken worden door de deftige gasten, lopen we even langs de surfshop. De mannen in de shop raden ons aan ‘Sloop Cafe’ te checken voordat we naar een club gaan. We worden echter gewaarschuwd, Sloop kan nogal tam zijn en de vrouwen zijn er ook niet al te fraai. Sloop blijkt inderdaad bevolkt door saaie stelletjes en lelijke wijven en is bovendien zo verlicht dat je zou denken dat het afgelopen was en ze het licht al aan hebben gedaan. In mijn beste Frans vraag ik of er misschien een club is waar wat meer leven in zit. We worden op pad gestuurd met een routebeschrijving op een bierviltje en belanden na 1,5 kilometer lopen in een vette club waar helaas alleen proppers en (overgeprijsd) bier stelende oude vrouwen in leren broeken zijn. al met al toch een enerverende avond en na een lange wandeling vallen we in een diepe slaap.

WHO NEEDS HOSSEGOR?
De laatste dag is als een kers op de taart, een sessie in cleane dikke barrels op Bud Bud. Een geweldige afsluiter van een topweek met alleen maar goede golven, lekker weer, mooie natuur, aardige mensen en een geheel nieuwe beleving van surfen in Frankrijk. Een van de beste trips die ik gemaakt heb. We zijn het er allemaal over eens dat we dit veel vaker gaan doen en Hossegor toch minder vaak als bestemming gaan kiezen. Olof rijdt de terugreis in een keer door. als we bijna thuis zijn en ik wakker wordt na kort te zijn ingedut, hoop ik stiekem dat ik droom en dat we op de andere weghelft zitten en deze geweldige ervaring nog moet gaan beginnen. De Vendee is een echte aanrader. Dichterbij dan Les Landes, goede golven, lege line-ups, vriendelijke locals en voor de echte liefhebbers zelfs nog een ouderwets nachtleven. Who needs Hossegor?