Column: Vroeger

Als surfer van de oude stempel met een redelijk historisch besef kan ik genieten van alles wat met ‘oldschool’ surfen te maken heeft. Mijn verzameling historische surfboeken mag er dan ook wezen, net als mijn kleine, maar mooie collectie retro-boards uit die goeie ouwe tijd. Ook verslind ik nog steeds iedere twee maanden de Surfers Journal, waarin ik altijd met weemoed lees over de tijden dat surfen nog een sport was voor ‘real watermen’. Surfers waren destijds megafitte sportmannen die zowat op het strand leefden en dag in dag uit bezig waren met alle vormen van surfen, afgewisseld met wat tijdverdrijf tussen de sessies door. Nee, dan is het nu toch wel even anders, zelfs de grootste lulhannes kan op zijn kantoor een sms’je krijgen om te weten hoe laat en waar hij moet zijn als het weer eens zogenaamd los gaat. Hoezo, vroeger was alles beter?

Tekst: Frank van de Ruit
Foto: Maarten Huisman

Wie destijds zijn mannetje niet stond en geen controle had over zijn board mocht na iedere hoge set naar binnen zwemmen om zijn board op te halen. Leashes waren er nog niet en als ze er waren was het vooral een bewijs van controle wanneer je zonder surfte. Dus toen ik er vorig seizoen op het strand pas achter kwam dat ik mijn leash vergeten was, waande ik mezelf eventjes terug in de tijd.

Omdat het lekker weer was, waren er veel strandgasten en ik zou ze wel even laten zien dat ik ook zonder leash controle over mijn longboard had. Na een half uurtje heerlijk gesurft te hebben, kwam de befaamde golf van de dag door, met mijn naam erop. Na een heerlijke drop met een klassieke dropknee turn wandelde ik rustig richting de neus. Eenmaal op de neus van mijn board bleef ik net iets te lang nagenieten en voordat ik het doorhad kantelde het board voorover. Toen ik boven kwam zag ik dat de golf hem had meegenomen. Zwemmend probeerde ik het board nog in te halen, maar helaas… het kwaad was al geschied. Mijn 10ft. longboard was overdwars de drukke shorebreak in gedenderd en had op een haar na een kind geraakt.

Hoezo, vroeger was alles beter?

Waar ik mezelf redelijk stoer vond toen ik het water in ging, vond ik mezelf een enorme loser toen ik er weer uit kwam. Het liefst wilde ik verrot gescholden worden, maar in plaats daarvan vroeg de vader van het jochie me of mijn plank nog heel was en waarom ik hem niet vastgehouden had. Zonder te weten dat er zoiets bestaat als een leash, nam hij het me totaal niet kwalijk dat ik zijn zoon in gevaar had gebracht. Met een groot schuldgevoel en een nog grotere opluchting bekommerde ik me om het geschrokken mannetje. Waarschijnlijk besefte zowel hij als zijn vader niet wat voor schade mijn board had kunnen aanrichten. Eens te meer besefte ik dat surfen zonder leash echt niet meer van deze tijd is. Waarschijnlijk was vroeger toch niet alles beter.