Reisverhaal: Engelse drop revisited

Vorig jaar deed Erwin Duin op mysterieuze wijze verslag van een liefdesrelatie met een break die bij ingewijden bekend staat als de Engelse Drop. Exacte informatie wilde hij niet prijsgeven, het was meer een ode aan de zoektocht, aan het genot van een ontdekking. Onder het mom van: ‘gas is alles’ brak hij een lans voor de investering in een gok. Niets is zeker en dat geldt ook voor de liefde. Een goede relatie vergt toewijding en met deze relatie is het niet anders. De afgelopen jaren investeerden Erwin en zijn maten de nodige tijd en moeite om de relatie wat meer diepgang te geven. Ook deze winter trokken de boys er weer op uit. De Engelse Drop revisited.

Beeld: Ruben Snitselaar

Ruben: “Effe serieus gast, dat wordt straks een dikke barrel!” Tim is niet te houden en loopt nerveus op mijn onderbeen te tikken. Dat is nog eens een manier om gewekt te worden na een nachtelijke reis en slechts een paar uur slaap. We, Tim Rodermans, Wouter Boes en ik, zei de gek, staan met de camper direct aan de oceaan. Wat is er lekkerder dan slapen met het geluid van de zee in je oor en het zout in je neus? Tim is inmiddels zo goed als local hier en weet precies wat er met deze condities mogelijk is als het tij in komt… barrels!”

Erwin: “Ik ben de hele week al zenuwachtig, er staat eindelijk weer eens een mega lagedrukgebied. De Engelse Drop zou volgens de laatste kaarten dit weekend af kunnen gaan. Het is alweer een tijd geleden dat er een goede winterswell doorkwam. Vrijdagmiddag, na urenlang weerkaarten bestuderen, besluiten we het erop te wagen. ’s Nachts pik ik Nick Maarse op die nog gedoopt moet worden in dit dropje dat meerdere kleuren en smaken heeft.”

Ruben: “Tim had gelijk. Op de inside rolt de ene na de andere headhigh holle golf het kiezel- en keienstrand op. Op Tim na is de line-up leeg, lekkah! Na de nerveuze wake-up call van Tim kost het me welgeteld vijf minuten om mijn wetstuit en board bij elkaar te graaien. Vanzelfsprekend is ook Wouter van de partij om à la Tom Carrol de linkse golven op zijn rugzijde af te rijden. Na een half uurtje komt de zon door, prachtig ochtendlicht. Daar gaat mijn surfsessie, werk aan de winkel, platen schieten. Met de zon arriveren ook mijn hoog blonde modelletjes. All the way from Heemie-land: Erwin Duin en Nick Maarse.”

Erwin: “Om half acht ’s ochtends rijden we eindelijk het rustieke dorpje in. De zon komt langzaam op en onthult de Engels Drop in al haar schoonheid. De mannen liggen er natuurlijk al in. Het is clean, goed clean. Als we de sets zien binnenrollen weten we het zeker: we gaan scoren, heel dik scoren. Mwaaa!!”

Ruben: “Het gaat om de blijdschap van er zijn en de motivatie om er te komen. Tegenwoordig wordt alles voorgekauwd op internet. Vroeger keken we op een weerkaart of gingen we gewoon op goed geluk en zagen we het wel. We kwamen met dezelfde motivatie samen op het strand. Of het nou wel of niet wat was, we waren er en dat was goed. Het betekende dat we eigenlijk nooit teleurgesteld waren.”

Erwin: “Met al die verwachtingen en voorspellingen van nu kan het ook tegenvallen. Zeewier zegt dit, de Guru zegt dat en Nep Teunis gaat helemaal uit zijn binnenlandse dak. Wat hij echter ook doet is mensen zelf leren golven te voorspellen en dat is waar het uiteindelijk om gaat. Leer zelf te ontdekken en pluk daar de vruchten van. Zoekt en gij zult scoren!”