Snowdonia

Afgelopen voorjaar kreeg ik een mailtje van Rick Vlek. Samen met zijn vriendin Lotte Jacobs ging hij aan de slag als surfinstructeur in de nieuwste ‘man made wave’: Snowdonia Wavegarden. Of dat iets voor 6|Surf was? Vanaf het moment dat de eerste beelden van de Wavegarden test set-up in het Spaanse Baskenland openbaar werden, was ik, zoals veel surfers, gefascineerd door het fenomeen.

Hoe tof zou het zijn als we zoiets in Nederland zouden hebben? En nu lag er dus een opgeschaalde versie, met headhigh surf, op nog geen twee uur vliegen. Natuurlijk was dat iets voor ons. Na wat bellen en mailen stond er een afspraak in de agenda. De voorgenomen trip moest echter een weekje verschoven worden. Voor de tweede keer sinds de opening deze zomer was er een technisch mankement en ging de pool een paar dagen dicht. Het bleek een voorbode voor meer ellende. Enkele weken geleden kwam het bericht naar buiten dat Snowdonia, als gevolg van mechanische problemen, de deuren moet sluiten tot volgend voorjaar. Een enorme domper voor de organisatie die met de bouw van dit ambitieuze project hoog heeft ingezet en voor het personeel dat nu op straat staat. Jammer ook voor de mensen die een sessie geboekt hadden want surfen in Snowdonia bleek een bijzonder toffe ervaring. Enfin, wij gingen dus. Een week later dan gepland, maar met een werkende installatie. Vanzelfsprekend hadden we voorafgaand aan de trip de nodige filmpjes bekeken. Op internet circuleren clips waar je als rechtgeaarde surfer toch behoorlijk enthousiast van wordt. Vaak zijn het echter pro’s die wel raad weten met de golf, geen idee hoe wij het eraf zouden brengen. De meeste beelden die we gezien hadden toonden slechts de golf.

De eerste aanblik van de pool kwam dan ook als een schok. Niet per se een negatieve, maar pas toen we het complex in levende lijve zagen, realiseerden we ons dat er rond zo’n attractie natuurlijk de nodige faciliteiten zijn. De ruime parkeerplaats met genoeg asfalt om bussen kwijt te kunnen, het restaurant met terras, de slaapaccommodatie langs de waterkant en de surf academy gaven het geheel een beetje een Efteling vibe.

Met nog een uur te gaan tot de ons toegewezen ‘time slot’ ontstond er een wat nerveuze sfeer. Waar was Rick, wat moesten we weten voor we erin doken, waren er nog cruciale tips, wie had er wax, moesten we niet nog wat eten? Van die dingen. Na een formele introductie bij de pr-dame, schoven we met Rick aan tafel voor een snelle lunch en de broodnodige instructies. Rick had er inmiddels de nodige sessies opzitten en wist dus van de hoed en de rand. Belangrijkste tip: peddel zo dicht mogelijk tegen het hek aan en negeer de instinctieve aandrang om van het hek af te sturen. Hoewel de golf veel weg heeft van een echte golf is de dynamiek toch net even anders. In het kort werkt het zo. Een soort ‘ploeg’ die door het water getrokken wordt, genereert aan beide zijden van het hek een golf. De advanced surfers rijden de hoofdgolf langs het hek richting de overkant. De reform zorgt halverwege de pool voor een intermediate golfje en de white wash aan het eind van de pool is het domein van de beginners. Bij een volle bezetting liggen er 36 man tegelijkertijd in het water. De advanced golf, waar het ons om te doen was –al is de intermediate ook best de moeite-, deel je met 3 man. De ‘ploeg’ gaat heen en weer, dus je surft om en om een linkse en een rechtse. Dat was nieuw voor ons en maakte direct een einde aan de discussie of we liever front- of backside wilden rijden. De machine doet om de 90 seconden zijn ding wat genoeg tijd biedt om het water tot rust te laten komen. Hoe langer de interval, hoe cleaner de golf, maar 90 seconden is het happy medium tussen kwaliteit en kwantiteit. Met drie man per kant surf je per uur dus 12 tot 13 golven de man. Goede golven, zonder close-outs of kapers op de kust. Geen slecht gemiddelde…